Featured Post

People C’mon, Wherever You May Roam

C’mon people, people c’mon Walk with me together Into things unknown Into tribal sunrise hanging high above Valleys of your wisdom Mountains...

Wednesday, January 1, 2025

Jasna cholera.

Witam w 2025 roku. W tym właśnie roku stuknie mi 40-stka. Większość "poważnych" artystów w moim wieku ma już swój "katalog", "niszę", "specjalizację" - słuchacze wiedzą, czego się po nich spodziewać. A ze mną nigdy nie wiadomo. I dobrze. Nie znoszę nudy. 40-stka to jednak "poważny" wiek - znaczy mniej więcej tyle, że ponad połowa statystycznego męskiego życia już za mną.

W latach 1998-2024 nagrywałem sporo. Popełniłem sporo złej muzyki, ale jakiś odsetek niezłej i dobrej też się trafił. Z tego jestem zadowolony. Mam nadzieję, że słuchaczy rozczarowanych jest więcej niż tych zadowolonych. Sztuka powinna być nieco wyzywająca, i być troszkę takim kijkiem w mrowisku wygody.

Z pierwszych archiwalnych nagrań jestem w ogóle niezadowolony - pierwsze, które coś dla mnie znaczy, to pierwsze (i ostatnie zarazem) nagranie efemerycznego składu Strange World z 2003 roku. Myślę, że nagranie krąży gdzieś online.

Kolejne, to dopiero 2014 rok i płyta "Stoned Gypsy Wanderer". Kolejne to skok do 2020 roku i płyta "Eimi". Kolejne to część dorobku Fairyport Convent (2021-2025 - bo jest już nowa EPka - polecam sprawdzić bandcamp zespołu) i wybrane elementy dyskografii Die Rote Erde (projektu założonego 21 lat temu!). 

Bardzo podoba mi się też granie z Psychedelic Mayhem (ze współzałożycielem Leszkiem Garstką i Mają Okamgnienie zasialiśmy troszkę psychodelicznego ziarna w Poznaniu). Psychedelic Mayhem ulegnie jednak przeformatowaniu, ponieważ niestety nie wszystko zawsze układa się tak, jak byśmy sobie tego życzyli. Udało się nam jednak nagrać sporo wartościowego materiału, za co jestem wdzięczny.

Bardzo lubię improwizować z Bezkwitem - nasza najnowsza płyta ukaże się już 18 stycznia.

PYRK to kolejny świeży projekt, z którego jestem dumny - w założeniu niby niewinny free improv, ale zza winkla wyłania się potwór japanoise'u i koślawe yeti art brut.

Pod nazwiskiem wypuściłem 4 nowe płyty - a w zasadzie dopiero wypuszczę, ponieważ daty na bandcamp to płyta co miesiąc - "Quiet Noise" styczeń, "Texture" luty, "Jizzjazz" marzec, i dowcipne "Anti-Gravity" 1 kwiecień. Dlaczego dowcipne?

Pamiętam pierwsze próby z tą swoją nieszczęsną punkową zbieraniną na Golęcinie. W salce stała perkusja, i pewnego dnia nagrałem 60-minutową kasetę na perkusję solo (zupełnie nie potrafiąc grać na perkusji, i mając 14 lat). Kaseta zaginęła (na szczęście), ale razem z inspiracjami Mouse on Mars, do którego powróciłem na przełomie 2024/2025 (świetna płyta "Herzog Sessions") przyczyniła się do pomysłu rewitalizacji muzyki free improv na perkusję i syntezator (z małym dodatkiem pianina MIDI i taśm, a także głosu). I tak, płyty styczniowo-marcowe to rozwinięcie papieru toaletowego free-jazzu aż do granic cyfrowego absurdu - aż w końcu, sru, kulminacja! "Anti-Gravity" właśnie.

OK, to jeszcze tylko kwestia ciężkiego grania - moi bliscy doskonale wiedzą, że nie samym krautrockiem Adam żyje - pociąga mnie brazylijski ekstremalny metal i japanoise. Jestem więc też bardzo dumny z "Acid Head" projektu Gita Ra, płyty, która pięknie spina wszystkie moje najwcześniejsze inspiracje, o których trąbiłem chyba w każdym dotychczasowym wywiadzie.

I będzie więcej "Acid Head" ode mnie! "Herbapolis" pojawi się na 10" winylu już niebawem - na razie mam tytułowe nagranie i szkice kolejnych improwizacji w sosie industrial stoner. Polecam Herby Records, które płytę wyda.

Dziękuję wszystkim, z którymi zetknął mnie los - na dobre, czy złe, po coś dobrego, czy po coś złego, dla 40-latka nie ma w sumie różnicy - liczy się doświadczanie i droga, nie cel i emocje. Bądźmy bardziej jak chmury dźwięku. A wtedy pewnie będziemy zdrowsi.

Dziękuję, sprawdźcie linki na tym skromnym blogu, jeśli wiecie o mnie za mało, by zrozumieć ten post.

Happy 2005, cholera, 2025. Nie wiem, co się stało z tymi 20 latami. Andele.

Sunday, December 22, 2024

Herbapolis

"Herbapolis is inner peace."

Zimą jestem zdecydowanie nadaktywny. Rozpocząłem więc sesje nagraniowe nowego materiału. Sesje przeróżne. Jednak tutaj chcę skupić się na "Herbapolis".

"Herbapolis" będzie tytułem mojej nowej płyty, którą szykuję do wydania na 2025 rok. Wciąż dostępny jest mój ekskluzywny, limitowany lathe cut z płytą "Adam Majdecki-Janicki" (Herby Records, 2023) - więc sprawdzcie go, jeśli jeszcze nie mieliście okazji.



"Herbapolis", utwór tytułowy, udało mi się nagrać wczoraj. Jest w 100% improwizowany. Wokal i gitara rytmiczna (czy raczej riffowa) zostały nagrane na żywo, potem dograłem solówki z kaczką i fuzzem, a na końcu dodałem 2 automaty perkusyjne. Dlaczego 2? Ci, którzy mnie znają wiedzą dobrze: bo Hawkwind kiedyś miało 2 perkusistów!

Poniżej odsłuch improwizacji/jamu "Herbapolis":


Tuesday, December 17, 2024

Acoustic Guitar, Prepared Piano, Synthesizer, 2024/12/17.

Od ubiegłego tygodnia zanurzyłem się bez pamięci we wczesne nagrania Merzbowa. Uważam, że są czystą sztuką, ekspresją, i jednym z najbardziej osobistych doświadczeń muzycznych (no, może poza  Damião Experiença, niektórymi "krautrockami" i rozmaitymi outsider/loner folkami).

Podziwiam tego niesamowitego Japończyka za maniakalną konsekwencję i czystość przekazu. To naprawdę nie żaden noise, czy japanoise - to po prostu muzyka totalna.

Po tygodniu słuchania materiałów, które udało mi się zlokalizować (4 albo 5 wczesnych kaset Merzbowa w formacie mp3), naturalnym okazało się poszukanie własnej czystej sztuki i muzyki totalnej.

Poszukiwania te rozpocząłem od gitary akustycznej, instrumentu najbardziej ze mną kojarzonego. Do palety brzmień i pomyłek, a także hałasu tła, doszło preparowane elektronicznie pianino i bulgoczący syntezator.

Nie miałem jakoś (na razie) energii na nagranie całej płyty w tym tonie, stąd nieco ponad 4 minuty muzyki muszą na dziś wystarczyć.

Przypisanie jej do gatunku, epoki, czy miejsca, jest praktycznie niemożliwe, stąd uważam poszukiwania za udane - to mój język, mój świat, i mój czas. Pozostawienie nagrania bez tytułu jest również celowym działaniem - tytuły potrafią zepsuć całą frajdę.

Na pewno będę poszukiwać dalej - aby 2025 rok przywitać czymś nowym, świeżym i wyjątkowym, dźwiękowym podpisem na mapie kompozytorów, tekściarzy, i improwizatorów tej planety.

Nagranie z dziś to pierwszy, skromny krok.

"Poranek" (2024).

Ślizgamy się po wietrze, dryft chmury
o północy wietrzymy
powieki
oczy spozierają na dryft
po wietrze ślizga się głowa
otoczona czerwonymi gwiazdami

W lustrze druga głowa
żeńska, ta męska
spotykają się gdzieś w rzece ramion
w której kąpie się stary Hindus
i drwi z kapiących kropel
morza

One w końcu wypełnią rzekę, w której
wykąpią się gwiazdy
a Hindus na statku kosmicznym
wzniesie się gdzieś w Aldebaran
skąd przyszli bogowie i
reinkarnacja

To jednak nieistotne - co ważniejsze, to głowy
ślizgające się po wietrze
powieki skąpane w oceanie
i dusza przecięta mikroskopem
któryś naukowiec bardzo się nudził
odkrywając czas

Tutaj nie ma on znaczenia
nie mierzymy niczego
a rzeka ramion pozwala na kąpiel
czerwonym gwiazdom
poranka.

Sunday, November 24, 2024

"Manto"

Arcylinearne pejzaże spływają
rzekami mózgu
ktoś modeluje narkotyki
wedle wizji trzeźwego malkontenta

I wszyscy są kontent
gdy babcia woła na kolację
nikt nie zbiera puszek
a kolega znów wywiesza Gołotę

Goło zrobiło się na dzielnicy
tagi to jedyna sztuka
zagubionych dzieci hip hopu
które myślą, że widziały wszystko

SeeTickets to nie rozwiązanie, krzyczy
sęp i kołuje nad dachami bloków

ktoś dzisiaj dostanie
manto.

Thursday, November 21, 2024

Różnica.

Dla mnie nie ma różnicy między 15-letnim amatorem, który "eksperymentuje" bo nie umie ani komponować, ani grać, a artystą po Akademii z 15-letnim stażem eksperymentów. Ten pierwszy czasem robi ciekawszą sztukę.

Monday, November 18, 2024

"Zoneout"

ODG197 : Adam Majdecki-Janicki / Zoneout

Adam Majdecki-Janicki (1985) is a multi talented Polish artist with a penchant for creating mind-bending musical landscapes. His music is a captivating fusion of psychedelic rock, experimental sounds, and poetic lyricism, taking listeners on a journey through a kaleidoscope of emotions. With his DIY ethos and unwavering passion for music, he is a force to be reckoned with in the underground music scene.

He has previously released his work on labels such as Nebular Silence, Superspace Records, Engram Recordings, Illuminated Paths, Silent Method Records, Snow in Water Records, Father and Son Records and Tapes, attenuation circuit, Anticipating Nowhere Records, Fifth Section Records, nostalgie de la boue, Muteant Sounds (net label), Veinte 33 Records, Boiled Angel Records, Herby Records, and Argali Records Netlabel.

After 25 years of artistic work, his debut vinyl LP titled simply “Adam Majdecki-Janicki” was released with Herby Records on December 9 2023. It is a beautiful limited release with exclusive artwork by Justin Jackley.

In 2024, Adam is entering his 26th year of operation as an artist.

His new album, “Zoneout”, sees Adam exploring his more psychedelic and improv side. He uses primarily acoustic and electric guitars, bass guitar, and synthesizers, but also utilizes tapes in the spirit of his 2020 “Eimi” album complimented by Maurizio Bianchi himself. The music is a curious mixture of Kosmische Musik, noise, and folklore. Traces of drone and ambient can also be detected, as well as traces of free jazz, and punk.

“Zoneout” was recorded live January 31-February 5 2024 at the Via Kosmische home studio in Poznań, Poland. Only first takes were used for the final album experience.

“Zoneout” is a fine addition to Adam's long catalogue of works, and a fresh look at what is now 26 years of work as an audio artist.

Digital release on the 15 of November 2024.

Track listing:

A1: First Morning Jam
A2: Tape Structure
A3: Care for Earth
A4: Weird Pipe
A5: Der Schmiere

B1: Die Rauchfahne
B2: Szumy Uszne
B3: Ein Ding
B4: Zones
B5: Porozumienie Miedzyplanetarne
B6: Mindtripeye

Itunes, Spotify, etc.:
https://bfan.link/zoneout

And on Bandcamp:

Wednesday, November 13, 2024

Gamma Gamma Promień Śmierci (2001).

Mechaniczna osobliwość drąży tunel w oceanie
Miłość powoduje luki w stugodzinnym planie
Brodaci mędrcy zasiadają na skrzydłach wszechświata
Nie liczą czasu bo nie istnieje
A kiedy podążają za erupcjami pętli światła
Zrobotyzowany mechanik dziko się śmieje
Mydło spływa po podłodze statku z przeszłości
Wszystko jest wszystkim w objęciach chaosu
Obudzimy dzieci straconego słońca błyskiem A
A kiedy powstaną uniosą ręce w prymitywnym hura
Maczugi zamieniono na kalkulatory i telefony
Skóry na garnitury i oczy na okulary
Nie nadajesz się do niczego bo jesteś stary
Powiedzą, że komunikacja jest zbyteczna do życia
Niewolnicy uwierzą w polityczne pomówienie
A kiedy ujmą sprawę jasno: wierzysz lub giniesz
Religia miłości wyda ostatnie tchnienie
Dymny pazur sięga po kalkulator liczy flary
Artyści odłożą pędzle, pióra i instrumenty
Wszyscy podążajmy za techniką i religią
I umierajmy nie wiedząc, po co przyszliśmy na świat
Wegetarianie siedzą obok nad sałatkami
Nie patrzą w okna bo ujrzą notatnik
Kiedy wszyscy mędrcy zgolą swoje brody
Dowiemy się, kto nadszedł ostatni
Stwórcy budowali piramidy, Baalbek i Babilon
Nie patrzyli w dół, bo wiedzieli że jest dobre
A kiedy mędrcy zgolili brody
Eksplozja wyniosła na piedestał dzikie hordy
Gińmy alfa gamma neuron
Gińmy alfa gamma neuron
Gińmy alfa gamma neuron
Matematyka definiuje z reguły niedefiniowalne
Ograniczone spojrzenie na świat
Kilka liczb nie zastąpi halo-tęczowego poranka
A teraz komputer liczy sobie tysiąc lat
Gińmy alfa gamma neuron
Gińmy alfa gamma neuron
Gińmy alfa gamma neuron
Wielki K unosi karzącą rękę nad naród neonazistowskich sług
I mówi wrzucę was do kwasu taka jest religia i będę mógł
Kapo w obozach narodzin oddychają tlenem skażonym cyjankiem
Kapsułki pełne kwasów drzew znikają za zębami i wnikają w tkanki

Sunday, November 3, 2024

"Millions of Gods"

No fake gods
Millions of gods
Eyes on the screen
Triangle gods
All-seeing gods
Millions of gods
In every corner of us

They watch us
They watch every step
Wait for disease
That one god will send

Carefully watched
I'm not paranoid
I know there's someone after me
Cause someones know
They know what I will be
Will I ever die?

Will I ever die?
Will I ever die?
Will I ever die?
Will I ever die?

Monday, October 28, 2024

This is not (y)our regular drummer!

Back in 1998-2001, which were my forming years as a young poet and lyricist and composer (big word - composer!), I used to jam a lot with my friends. We played mostly punk music, and sang about revolution. We were 13-16y/o and totally out of it on cheap wine, cheap beer, cheap cigarettes, and cheap dope. I was a troubled kid, listening to Nirvana, Melvins, and the Butthole Surfers, slowly discovering 60s/70s psych, kraut, and stoner.

We had rehearsals at a military unit (psychedelic, literal - because of age - punks at a military unit - only in Poland 1998-2001!), and some soldiers were even trying to buy dope from us - but we were musicians, not dealers! So, the soldiers never got their dope. Good for them.

Anyway, in those years I wrote a few lyrics that survived the tides of time, and found their way onto my albums. I think "Navel of the Universe" was written back then. It's my favorite lyric from all the stuff I've written. It might have been written in early 2001, and set to music with Mateusz in 2002. I had the riff I practiced like crazy, a very simple E / F# riff, and the lyrics really sat nicely on top of it. Even back then I liked to keep things simple, and lyrics astral. You can read the complete "Navel of the Universe" text in the "Lyrics" section of this blog.

My punk rock friends were unavailable during the entire summer, so I also recorded lots of solo tapes on my Casio MA-120 organ, guitar, drums, and voice in the Neptun holiday house in Darłówko. And those were already quite psychedelic, some of those early sounds were incorporated into the A.J. Kaufmann album "Neptun" released on The Swamp Records. I lost most of the tapes, maybe as meant since they weren't really good, but miraculously found one unlabeled tape this year, and from this tape comes this excerpt obviously dedicated to He-Man. However, it was most probably recorded early 2002, so just a month or two before I founded a band with Mateusz Nowicki. I also recorded some folk songs, like Gordon Lightfoot's "There Was a Time", and stuff like that. I was soaking up with all sorts of influences, bad and good.


And so, in 2002 I was already quite confident as a lyricist and songwriter - I had a good supply of words and riffs from rich psychedelic sources, and also decided to write about sci-fi, love, philosophy, and the city (mostly). I practiced lead guitar, and organ, but never did I practice vocals. In music we were inspired by all sorts of 60s/70s bands - one summer (I think it was 2003) we even heard the legendary Cromagnon album. I was mostly into Amon Duul II and Hawkwind back then. Before we founded our band, I managed to write around 50 songs. Among them was this one, "The Nudist", re-discovered in old boxes of notes and tapes. Inspired by Pink Floyd's "The Nile Song" it tells a tale of a summer goddess. I liked the theme of summer goddesses! It was quite enchanting to an ugly little guy with a Kosmos electric guitar!


Those two raw pieces of audio best represent what I am still after in 2024. With over 20 years gone like one hot summer day it's hard to tell where I actually "started" or "where am I going to". But it is clear that the path stayed the same, and that I am not your regular drummer. Thanks for reading the memory of a head. More to come if you fancy. Those "Polish psych underground" tales never end!